Νικόλας: Να φτιάξουμε κούκλες και να παίξουμε θέατρο!
Μυρτώ: Μου αρέσει πολύ το θέατρο με τις κούκλες αλλά πως θα τις
φτιάξουμε αφού δεν έχουμε υλικά;. Να φέρω τις κούκλες μου από το κουκλόσπιτο;
Μητέρα: Οι κούκλες που παίζει Μυρτώ στο κουκλόσπιτο δεν
είναι οι ίδιες που χρησιμοποιούμε για να παίξουμε θέατρο. Οι κούκλες για το
θέατρο που το λέμε και κουκλοθέατρο είναι κούκλες που μπορείς να τις ζωντανέψεις
εσύ ο ίδιος.
Νικόλας: Η κυρία Βερενίκη έχει πολλές τέτοιες κούκλες και μας
παίζει στο σχολείο, συχνά.
Μητέρα: Είναι κούκλες που μπορείς να τις ζωντανέψεις, βάζοντας μέσα στο σώμα τους το χέρι σου. Κάτι, που στις άλλες, δεν μπορείς να το
κάνεις.
Μυρτώ: Πως θα φτιάξουμε και εμείς τέτοιες κούκλες;
Μητέρα: Να, εδώ έχω κάποιες κάλτσες, που δεν ταιριάζουν, δεν μπορούμε πια να τις φορέσουμε, μπορούμε όμως με αυτές να δημιουργήσουμε τις κούκλες μας.
Ας αφήσουμε την φαντασία μας ελεύθερη και ας αρχίσουμε.
Τα παιδιά έφεραν από το δωμάτιό τους θησαυρούς τους : μικρά κομματάκια από
ύφασμα, κουρελάκια ματάκια, χρωματιστά τούλια, κορδέλες, κουμπιά και πολλά
άλλα.
Μητέρα: Μα πότε τα μαζέψατε όλα αυτά;
Μυρτώ: Στο πατάρι της γιαγιάς Ευτυχίας υπήρχαν πολλοί
τέτοιοι θησαυροί. Η δασκάλα στο σχολείο μας είπε να τους μαζεύουμε για να δημιουργούμε
καινούρια πράγματα, να κι εμείς τους έχουμε εδώ για να φτιάξουμε τις κούκλες.
Κι άρχισαν την κατασκευή.
Πήραν μια κάλτσα
Της έβαλαν μάτια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου