Ας ενώσουμε τα χέρια Να φτάσουμε ως τα αστέρια!

Η Κυρία Βερενίκη καλημέρισε με ένα ζεστό χαμόγελο όλα τα παιδάκια και τους γονείς τους. Οι μανούλες σιγά- σιγά αποχώρησαν από την τάξη και όλα τα παιδάκια κάθισαν στα μικρά καρεκλάκια.

Κυρία Βερενίκη: καλημέρα σας μικρά μου αστεράκια! Σας έχω ετοιμάσει ένα λαμπρό αστεράκι με το όνομά σας για να πάρει ο καθένας  το δικό του.

Φέτος στην τάξη μας θα έχουμε και καινούρια παιδάκια θα είναι ο Βενιαμίν και η Ντάσα.

Νικόλας: Ο Βενιαμίν  μένει δίπλα στο σπίτι μας και μετακόμισε προχτές , τον ξέρω.

Η Ντάσα καθόταν και κοιτούσε με τα μεγάλα γαλάζια της μάτια.

Κυρία Βερενίκη: Έχει δει κανείς παιδιά την Ντάσα στην γειτονιά;

Πέτρος: Νομίζω πως την είδα χτες με την μαμά της στον φούρνο , Δεν μιλούσαν ελληνικά.

Κυρία Βερενίκη: ακριβώς η Ντάσα ήρθε φέτος από την Ρωσία και θα γίνει φίλη μας. Εμείς θα την βοηθήσουμε να μάθει την ελληνική γλώσσα.

Νικόλας : Θα μας μάθει κι εμάς ρώσικα;

Κυρία Βερενίκη: Χα! Χα δεν ξέρω μπορούμε όμως να μάθουμε κάποιες λέξεις ώστε να την βοηθήσουμε.

Πηνελόπη: Τι καλά είμαστε πολλά διαφορετικά παιδάκια και γίνουμε φίλοι.

Κυρία Βερενίκη: Αυτό ακριβώς !Ας είμαστε διαφορετικοί θα είμαστε όλοι φίλοι καλοί!

Ξέρετε πως θα γίνει αυτό;

Τα παιδιά κοιτάχτηκαν παραξενεμένα.

Κυρία Βερενίκη: θα ενώσουμε όλοι τα χέρια μας και γίνουμε ένας δυνατός και γερός κύκλος.

Ελάτε!

Τα παιδιά ένωσαν τα χέρια τους κι άρχισαν να κινούνται δεξιά και αριστερά.

Η κυρία Βερενίκη τους πρότεινε να τραγουδήσουν και το τραγούδι που έλεγαν την προηγούμενη χρονιά.

Τραγούδι.

Κυρία Βερενίκη: τώρα θα φτιάξει ο καθένας το χέρι του για να μας χαιρετήσει;

Τα παιδιά πήραν χαρτόνια και σχεδίασαν πάνω το χέρι τους. Η Κυρία Βερενίκη τα βοήθησε να τα κόψουν και στην συνέχεια τα έκαναν προσωπάκια. Ο καθένας κρατούσε το παλαμοκουκλάκι του  με το όνομά του.

 Τα παλαμοκουκλάκια χόρεψαν τραγούδησαν και πάλι το τραγούδι  στην συνέχεια  πήγαν να ξεκουραστούν στην παρεούλα.

Κυρία Βερενίκη: και τώρα θέλετε να φτιάξουμε το πάπλωμα της φίλιας; Κάθε παιδί με την δαχτυλομπογιά θα αποτυπώσει την παλάμη του σε αυτό το κομμάτι το ύφασμα όταν τα ενώσουμε όλα αυτά θα φτιάξουμε ένα θαυμάσιο πάπλωμα που θα το ονομάσουμε το πάπλωμα της φιλίας.

Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν! Αποτύπωσαν την παλάμη τους στο ύφασμα το άφησαν να στεγνώσει την άλλη  μέρα θα το ένωναν στο μεγάλο πάπλωμα.

Κυρία Βερενίκη: Να αφήσουμε παραπονεμένα τα χεράκια μας; Δεν θέλετε να μεταμορφωθούν σε ζωάκια;

Κοιτάξτε πόσα ζωάκια έφτιαξαν τα παιδιά!

Μάρκος:  Πότε όμως κυρία θα φτάσουμε στα αστέρια;

Κυρία Βερενίκη: Θέλετε να το κάνουμε τώρα;

Τα παιδιά συμφώνησαν και άρχισαν την δουλειά

Σχεδίασαν το χέρι τους πάνω σε ένα κομμάτι χαρτί και το ζωγράφισαν όπως ήθελε ο καθένας. Η κυρία Βερενίκη ετοίμασε τα αστέρια. Τα κόλλησε όλα ψηλά σε ένα μαύρο χαρτόνι που παρίστανε τον ουρανό της νύχτας. Τα παιδιά έκοψαν  τα χέρια και τα κόλλησαν στην κάτω επιφάνεια του χαρτονιού. Έτσι έδειξαν πως ενώνοντας τα χέρια θα έφταναν  ως τα αστέρια.