Σαν σήμερα

Το 480 Π.χ. διεξάγεται η μάχη των Θερμοπυλών.Μια μάχη που έκρινε την τύχη της Αθήνας κατά του περσικούς πολέμους. Η καθυστέρηση που προκάλεσε στο περσικό στρατό ο Λεωνίδας και οι τριακόσιοι σπαρτιάτες έφερε σαν αποτέλεσμα την έγκαιρη ανασυγκρότηση του στρατού των Αθηναίων. Η μάχη έμεινε στην ιστορία σαν σύμβολο αυτοθυσίας και αυταπάρνησης. Ο Λεωνίδας απέδειξε περίτρανα το «η ταν ή επι τας» που του έιχε πει η μάνα του δίνοντάς του την ασπίδα.

Μερικά ιστορικά στοιχεία που δεν τα γράφει η επίσημη ιστορία:

Ο Πλούταρχος, στο έργο Λακαινών Αποφθέγματα, αναφέρει ότι ο Λεωνίδας, όταν ρωτήθηκε από τη σύζυγο του, Γοργώ, τι πρέπει να κάνει αν δεν επιστρέψει, εκείνος απάντησε «ἀγαθὸν γαμεῖν καὶ ἀγαθὰ τίκτειν» (μετ: Παντρέψου ένα γενναίο άνδρα και γέννησε γενναία παιδιά).

Οι Πέρσες, όταν έφθασαν στις Θερμοπύλες, έστειλαν κατασκόπους (ημεροσκόπους) για να μάθουν πόσους άνδρες είχαν οι Έλληνες. Αυτοί επέστρεψαν λέγοντας ότι είδαν τους Σπαρτιάτες που γυμνάζονταν και χτενίζονταν, αλλά ο Ξέρξης δεν τους πίστεψε και έβαλε τα γέλια. Τότε κάλεσε τον Δημάρατο (εξόριστο Σπαρτιάτη βασιλιά) και του επανέλαβε όσα του είχαν πει οι απεσταλμένοι του. Ο Δημάρατος δήλωσε ότι οι Σπαρτιάτες ήταν οι πιο γενναίοι άνδρες στην Ελλάδα και ότι είχαν την πρόθεση να υπερασπιστούν μέχρι θανάτου τα στενά και κατέληξε λέγοντας ότι αν ο Ξέρξης υποδούλωνε τους Σπαρτιάτες δεν θα υπήρχαν πια άνδρες που θα μπορούσαν να του αντισταθούν.

Ο Πλούταρχος αναφέρεται επίσης στην επίσκεψη των Περσών στη Σπάρτη πριν τη μάχη, όταν πρόσφεραν στον Λεωνίδα τη διοίκηση της Ελλάδος. Ο Σπαρτιάτης βασιλιάς απάντησε ότι προτιμά να πεθάνει για τους Έλληνες παρά να γίνει ο απόλυτος διοικητής τους. Αργότερα οι Πέρσες ζήτησαν την υποταγή των Ελλήνων και τότε ο Λεωνίδας απάντησε Μολὼν λαβέ. Γνωστό είναι και το παράδειγμα του Διηνέκη, ο οποίος όταν οι Πέρσες απείλησαν ότι θα κρύψουν τον ήλιο με τα βέλη τους, απάντησε «καλύτερα, θα πολεμήσουμε υπό σκιάν» - ο Ηρόδοτος επίσης αναφέρει ότι ο Διηνέκης και οι συντρόφοι του είχαν τραβήξει το σώμα του Λεωνίδα τέσσερις φορές μέχρι που έπεσαν στο πεδίο της μάχης.

Όταν έληξε η μάχη, ο Ξέρξης ρώτησε να μάθει γιατί τόσοι λίγοι Έλληνες είχαν υπερασπιστεί τα στενά. Τότε μπροστά του παρουσιάστηκαν Αρκάδες που αυτομόλησαν στο περσικό στρατόπεδο και του απάντησαν ότι οι υπόλοιποι Έλληνες συμμετείχαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες, όπου ο νικητής έπαιρνε ένα στεφάνι ελιάς. Ο Τιγράνης, Πέρσης στρατηγός, όταν άκουσε αυτό είπε: «παπαῖ Μαρδόνιε, κοίους ἐπ᾽ ἄνδρας ἤγαγες μαχησομένους ἡμέας, οἳ οὐ περὶ χρημάτων τὸν ἀγῶνα ποιεῦνται ἀλλὰ περὶ ἀρετῆς» (μετ. Αλίμονο, Μαρδόνιε, ενάντια σε τί άνδρες μας έφερες να πολεμήσουμε, σ' αυτούς που δεν πολεμούν για χρήματα αλλά για την αρετή)

Δυστυχώς, όπως πάντα βρέθηκε ένας Εφιάλτης να λυγίσει την ανίκητη ορμή των πολεμιστών. Έδειξε ο γιδοβοσκός Εφιάλτης, που ήταν από την περιοχή, την Ανόπαια οδό κι έτσι οι Πέρσες κύκλωσαν τους σπαρτιάτες. Αυτοί έπεσαν γενναία όπως γνωριζαν να πράτουν.΄Εμειναν όμως κοντά τους και 700 Θεσπιείς.

Πολύ αργότερα αναγνωρίστηκε η θυσία τους και σαν αποτέλεσμα έχουμε το μνημείο τους δίπλα στο άγαλμα του Λεωνίδα.

πηγή https://el.wikipedia.org/

http://www.onalert.gr/stories