" Κοκκινοσκουφίτσα" Η αξία των παραμυθιών

Όταν ρώτησαν τον Αίνσταίν τι πρέπει να αφηγούμαστε στα μικρά παιδιά, απάντησε μονολεκτικά: «Παραμύθια»

Στην επιμονή  της ερώτησής μας η απάντηση ήταν «κι άλλα παραμύθια». Από το στώμα αυτού του μεγάλου για την επιστήμη ανθρώπου ακούμε την πιο απλή σοφία για την αξία των παραμυθιών.

Τα παραμύθια αποτελούν για όλους τους λαούς και ειδικότερα αυτούς της Ανατολής την προσέγγιση του αγνώστου. Στην σημερινή εποχή  τα παραμύθια δεν είναι μόνο ψυχαγωγία για τα παιδιά. Είναι το μέσο που τα βοηθά να αποκαλύψουν την εσωτερική τους φύση, με τις άπειρες ηθικές και πνευματικές της δυνατότητες, αλλά και ο πιο άμεσος τρόπος για να οδηγηθούν με ασφάλεια στην ωριμότητα (Ελένη  Χαδιαράκου).

Ένα αγαπημένο παραμύθι που θέλουμε να το προσεγγίσουμε  από την μεριά των συμβολισμών του είναι και το παραμύθι της Κοκκινοσκουφίτσας

Προσθήκη λεζάντας

Η πιο γνωστή έκδοση του παραμυθιού σήμερα είναι αυτή που γράφτηκε από τους Αδελφούς Γκριμ, ανάμεσα στα άλλα παραμύθια που κατέγραψαν μεταξύ των ετών 1812 - 1857, ενώ προγενέστερα το παραμύθι είχε καταγραφεί από τον Σαρλ Περό (CharlesPerrault) το 1697.

Σχετικά με την έκδοχή του Περό διαπιστώνουμε μια αγριότητα στην δομή της ιστορίας. Η μικρή Κοκκινοσκουφίτσα τιμωρείτε για την αλόγιστη πράξη της και ο λύκος είναι ο νικητής.Το παραμύθι δηλαδή δεν τελειώνει εκπληρώνοντας την αποστολή του: την παραμυθία ( παρηγοριά) αλλά τον διδακτισμό. Πρόκειτε για μια ηθοπλαστική ιστορία που απειλεί συνειδητά το παιδί με το τέλος της , του δημιουργεί άγχος.

Έτσι η ιστορία αυτή γρήγορα ξεχάστηκε, ώσπου οι αδερφοί Γκρίμ, την έκαναν ένα από τα δημοφιλέστερα παραμύθια, αλλάζοντας το τέλος. Η Κοκκινοσκουφίτσα λυτρώνετε από τον κακό λύκο χάρη στην επέμβαση του κυνηγού.

Στα παραμύθια προσπαθούμε να μην τρομοκρατούμε τα παιδια για να αποκτήσουν καλή συμπεριφορά, αλλά να τα ανακουφίζουμε από τα άγχη τους.

Σε μια βαθύτερη ψυχολογική προσέγγιση τα παραμύθι προβάλλει με συμβολική μορφή το κορίτσι στους κινδύνους των οιδιπόδειων συγκρούσεων του στην διάρκειας της εφηβίας, και στη συνέχεια το σώζει από αυτές, έτσι ώστε να μπορέσει να ωριμάσει ελεύθερο από συγκρούσεις.

Οι μητρικές φυσιογνωμίες της μητέρας και της γιαγιάς στο παραμύθι έχουν συρρικνωθεί σε κάτι ασήμαντο. Κυρίαρχο είναι το αρσενικό στοιχείο που από την μια μεριά το βλέπουμε σαν αποπλανητή με την μορφή του λύκου και από την άλλη σαν ελεθυερωτή στον κυνηγό, την υπέυθυνη ,δυνατή, σωτήρια πατρική φυσιογνωμία.

Όλοι αγαπούν την Κοκκινοσκουφίτσα γιατί, αν και ενάρετη μπαίνει στον πειρασμό. Όσο ελκυστική κι αν είναι η αφέλεια, είναι επικίνδυνο να παραμένει κανείς αφελής σε όλη του την ζωή.

(Μπρούνο Μπετελχάιμ Η γοητεία των παραμυθιών Γλάρος 1995)