Σαφάρι αυγών

Η Κυρία Βερενίκη έφτασε πρώτη στο σχολείο  με ένα καλαθάκι γεμάτο πασχαλινά κόκκινα αυγά. Έτρεξε στην αυλή και τα έκρυψε, σε διάφορα μέρη εκεί που τα παιδιά  δεν θα ήταν δύσκολο να τα βρουν.

Πρώτος πρώτος ήρθε ο Πέτρος.

-Καλημέρα κυρία!

-Χριστός Ανέστη Πέτρο μου. Χρόνια πολλά. Καλό μήνα!

Όλα τα μικρά χελιδονάκια της κυρίας Βερενίκης σιγά σιγά μαζεύτηκαν . Φιλιά, αγκαλιές, ευχές, ακούγονταν από παντού.

-Γιατί κυρία λέμε, συνέχεια Χριστός Ανέστη; Ρώτησε η Πηνελόπη.

-Τα πρώτα χρόνια, παιδιά μου, που έζησε ο Χριστός, οι άνθρωποι ήταν τόσο χαρούμενοι που ο Κύριος μας αναστήθηκε. Θέλοντας να τονίσουν πόσο μεγάλο ήταν αυτό το γεγονός δεν έλεγαν: Καλημέρα, αλλά Χριστός Ανέστη και ο άλλος τους απαντούσε: Αληθώς Ανέστη! Δηλαδή αλήθεια αναστήθηκε.

Τώρα όμως σας έχω μια έκπληξη!

Τα μικρά ματάκια των παιδιών κοίταζαν την κυρία Βερενίκη ανυπόμονα.

-Τι έκπληξη; Τι έκπληξη; ρωτούσαν και ξαναρωτούσαν .

Η κυρία Βερενίκη έβγαλε πίσω από την πλάτη της τον πασχαλινό λαγό εκείνον που τους είχε βοηθήσει να βάψουν τα αυγά πριν φύγουν για διακοπές.

-Παιδιά, παιδιά ,χρόνια πολλά !χρόνια πολλά.

Άρχισε να μιλά, γρήγορα γρήγορα ο λαγός.

- Πάμε όλοι έξω στην αυλή για σαφάρι αυγών!!!! Τα έχουμε ετοιμάσει κι εσείς πρέπει να βρείτε το πασχαλινό αυγό που σας κρύψαμε!

Τα παιδιά χάρηκαν τόσο που ξέσπασαν σε χειροκροτήματα.

-Πάμε!!! Φώναξαν δυνατά και βγήκαν έξω.

Έτρεχαν σε όλες τις γωνιές της αυλής, έψαχνα για τα κόκκινα αυγά. Σε λίγο τα είχαν βρει όλα. Κάθε παιδάκι κρατούσε στο χέρι του ένα κόκκινο αυγό. Τα τσούγκρισαν,  είπαν ευχές κι ύστερα μπήκαν στην τάξη για να δουν την επόμενη έκπληξη που τους είχε  ετοιμάσει η κυρία Βερενίκη

Η κυρία Λαγουδίνα ήταν εκεί και τους περίμενε. 

Ήταν όμως ανήσυχη είχε χάσει τα παιδάκια της.

-Παιδιά μου, τους είπε ανήσυχα, έχω πέντε παιδάκια, πέντε όμορφα λαγουδάκια μήπως τα είδατε;

Θα σας βοηθήσουν οι αριθμοί που είναι πάνω τους.

Τα παιδιά ξεκίνησαν να ψάχνουν μέσα στην τάξη για τα λαγουδάκια.

-Να το ένα φώναξε ο Νικόλας,  έχει τον αριθμό 1

-Να το δύο, φώναξε η Μαρία, έχει τον αριθμό2

-Να το τρία, φώναξε η Φιλιώ, έχει τον αριθμό 3

-Να το τέσσερα, φώναξε ο Κωνσταντίνος, έχει τον αριθμό τέσσερα

-Να το τελευταίο, έχει τον αριθμό πέντε, είπε και ο Λάμπης κάτω από το καβαλέτο.

Τα λαγουδάκια μπήκαν στην αγκαλιά της μαμάς τους.

-Η κυρία λαγουδίνα παιδιά μου ήρθε εδώ για να μας μάθει

 πολλά παιχνίδια με τους αριθμούς, 

τους εξήγησε η κυρία Βερενίκη.

-Κοιτάξτε πιο παιδάκι έχει στην ποδιά της η κυρία λαγουδίνα;

-Το παιδάκι με τον αριθμό ένα απάντησαν τα παιδιά

-Να δείξουμε κι εμείς ένα δαχτυλάκι;

-Να βρούμε κι εμείς ένα παιχνιδάκι;

τα καρπουζάκια

Τα παιδιά τραγούδησαν και 

το τραγούδι για τον αριθμό ένα.

Αλλά έφτιαξαν κι ένα δικό τους 

ποιηματάκι

Ένας ο ήλιος στον ουρανό

Ένα το φεγγάρι το βραδινό

Μια θάλασσα ένας ουρανός

Ένας κι εγώ μοναδικός!

Στην συνέχεια σχεδίασαν τον αριθμό ένα και τον στόλισαν.