Στον απόηχο της γιορτής της Μητέρας

Η γιορτή της μανούλας δεν σταματά, ούτε μπορεί να εξαντληθεί μονάχα σε μια μέρα.
Τι θα λέγατε να δούμε μανούλες που άφησαν ανεξίτηλο το σημάδι τους στην ζωή των παιδιών τους, αλλά και στην ιστορία κι έγιναν παράδειγμα, για μας τους νεότερους.

Μια σειρά αναρτήσεων θα ακολουθήσει και θα γνωρίσουμε καλύτερα αυτές τις μανούλες.
Ας ξετυλίξουμε  λοιπόν το κουβάρι της ιστορίας κι ας πάμε πολύ πολύ παλιά στην χαραυγή της ιστορίας, τότε  που οι θεοί είχαν ανθρώπινα χαρακτηριστικά και μπλέκονταν στις ζωές των ανθρώπων.

Ρέα 

Η μανούλα Ρέα κρατά  σφιχτά το μικρό μωρό!

 Έτρεξε γρήγορα για να μην την δει ο άντρας της ο Κρόνος! Φοβάται ο Κρόνος, φοβάται πολύ αυτά τα παιδιά!

Μπορεί και να έχει δίκιο, μονολογεί η Ρέα. Ο πατέρας του, ο Ουρανός, το είπε ξεκάθαρα.

 Όπως έκανες εσύ σε μένα, έτσι θα κάνουν και τα παιδιά σου! 

Κι ο Κρόνος πήρε την εξουσία από τον Ουρανό και  έκανε το δικό του βασίλειο.

Μα τώρα φοβάται. Φοβάται τα παιδιά του! Όμως αυτό το μικρό δεν θα το αφήσω να το καταπιεί, θα το κρύψω. Μακριά πολύ μακριά από τον Κρόνο.

Η Ρέα έτρεχε, έτρεχε και παρακαλούσε και την μητέρα της την Γαία να βρει κάπου να αφήσει το μωρό.

Και βρήκαν ένα νησί καταπράσινο και ήσυχο. Εκεί κανένας δεν θα υποψιαζόταν πως έχει κρυφτεί το μωρό.

Ρέα: Μητέρα Γη τι θα τρώει το μικρό, εγώ δεν μπορώ να είμαι συνέχεια εδώ!

Γαία: Μην φοβάσαι καλή μου και έχω φροντίσει για αυτό. Κοίτα έρχεται η κόρη του βασιλιά του νησιού του Μελισσέα.

Η κοπέλα πλησίασε και τους είπε το όνομά της,

Μέλισσα: με φωνάζουν μέλισσα είμαι η κόρη του βασιλιά του νησιού. Μπορώ να φροντίζω το μωρό. Να του δίνω από το γλυκό μου μέλι και να παίζω μαζί του.

Ρέα: Και γάλα; Πως θα μπορέσουμε να βρούμε γάλα για το μωρό;

Μέλισσα: Μην ανησυχείς θα έρθει η φίλη μου η νύμφη Αμάλθεια με την κατσικούλα της. Έτσι το μωρό θα έχει και γάλα.

Εκείνη την στιγμή ο μικρός άρχισε τα κλάματα! Η Ρέα κοίταξε γύρω σαστισμένη. Μήπως ακούστηκε το μωρό μέχρι την κατοικία του Κρόνου.

Μέλισσα: Μην ανησυχείς, εδώ στο δάσος κατοικούν οι Κουρήτες. Είναι πολεμιστές με σπαθιά και ασπίδες, όταν το μωρό θα αρχίσει να κλαίει, αυτοί θα χτυπούν τα όπλα τους δυνατά. Τραγουδούν κιόλας με δυνατές φωνές κι έτσι δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας.

Ρέα: σ ευχαριστώ καλή μου Μέλισσα. Ειλικρινά με καθησύχασες! Τώρα θα πρέπει να βρω τον τρόπο να ξεγελάσω τον Κρόνο.

Εκείνη την στιγμή η Γαία την πλησίασε κρατώντας ένα μωρό στην αγκαλιά της.

Ρέα: Μα τι συμβαίνει; Που το βρήκες αυτό το μωρό;

Γαία: μα δεν είναι μωρό! Είναι μια φασκιωμένη πέτρα! Αυτή να δώσεις στον Κρόνο. Δεν θα το καταλάβει και θα την καταπιεί όποτε θα σώσουμε τον μικρό. Αλήθεια ποιο είναι το όνομά του;

Ρέα: τον λένε Δία και μια μέρα θα γίνει μεγάλος! Ίσως αυτός θα γίνει ο αρχηγός των θεών.

Γαία: Βιάσου τώρα ο Κρόνος θα σε γυρεύει.

Θέτις 

Στα μαγεμένα νερά της Στύγας η Νηρηίδα Θέτις θέλει να κάνει τον μονάκριβο γιο της αθάνατο.

Νηρηίδες: Επτά μέρες, επτά νύχτες

 επτά φεγγάρια

ανέτειλαν στις Στύγας τα ιερά νερά.

Να η αδερφή μας η Θέτις τον γιο της απόψε θα κάνει

αθάνατο.

Το νιο φεγγάρι έλαμψε

η ώρα ήρθε μέσα στα μαγεμένα νερά της Στύγας

η αδερφή μας η Θέτις θα κάνει αθάνατο τον μονάκριβό της .

Γιος θνητού ποιος θα τον βλάψει;

όμως σήμερα η μάνα αθάνατο θα κάνει .

επτά μέρες

επτά νύχτες

επτά φεγγάρια ανάτειλαν στης Στύγας

τα ιερά νερά

κι ο Αχιλλέας έγινε αθάνατος.

Η Θέτις βουτά τον μικρό Αχιλλέα στα νερά

Θέτις : Μικρό μου αγόρι εσύ που γεννήθηκες από πατέρα θνητό ήρθε η ώρα αθάνατο να σε κάνω βουτώντας σε μες στα νερά. 

Κανείς δεν θα μπορέσει να σε βλάψει μυριάκριβο μου αγόρι. Ούτε ο πόλεμος ούτε η μάχη . Πλάι σου θα με πάντα και στο καλό και στο κακό. 

Απ' την μικρή σου φτέρνα σε κρατώ κι αθάνατο σε χρίζω.

Νηρηίδες: Επτά μέρες επτά νύχτες

Επτά φεγγάρια ανέτειλαν στης Στύγας τα ιερά νερά

κι ο Αχιλλέας είναι αθάνατος.

_______________________________

θα ακολουθήσουν κι άλλες μητέρες, που έμειναν στην ιστορία.

Μπορείτε όμως να βρείτε ιστορίες, ποιήματα και δημιουργίες στο νέο μας βιβλίο : "Η μανούλα γιορτάζει".

Το βιβλίο είναι διαθέσιμο στο ηλεκτρονικό μας κατάστημα.