ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΡΟΛΩΝ

Η εικόνα για τον εαυτό μας

Η Νηπιαγωγός είναι ο άνθρωπος – κλειδί για να βοηθήσει ένα παιδί που βρίσκεται στο νηπιαγωγείο να αποκτήσει το αίσθημα της προσωπικής αξίας. Ο σεβασμός της νηπιαγωγού στην ιδιαιτερότητα του κάθε παιδιού δημιουργεί το πρότυπο που θ ακολουθούν και τα άλλα παιδιά. Κάθε παιδί πρέπει να επαινείται στη σωστή στιγμή και να ενθαρρύνεται γενναιόδωρα. Οι παρατηρήσεις πρέπει να γίνονται με ήρεμο αλλά σταθερό τρόπο. Στις ομαδικές δραστηριότητες η Νηπιαγωγός πρέπει να καθοδηγεί με μεγάλη υπευθυνότητα, έτσι ώστε όλα τα παιδιά να έχουν την δυνατότητα να μάθουν να είναι αρχηγοί του παιχνιδιού αλλά και ν ακολουθούν τους άλλους.

Για να μπορέσει η νηπιαγωγός να βοηθήσει ένα παιδί να συλλάβει την έννοια των κοινωνικών ομάδων και τους ρόλους των μαλών τους, πρέπει να το «τροφοδοτήσει» με υλικό. Δραστηριότητες και καταστάσεις που σχετίζονται με τις έννοιες της οικογένειας, της κοινωνίας και της ισοτιμίας των μελών μιας κοινωνικής ομάδας. Η γωνιά του κουκλοθεάτρου και του θεατρικού παιχνιδιού προσφέρει την δυνατότητα να γίνουν εκεί δραματοποιήσεις που έχουν σχέση με τους ρόλους και τους κανόνες μέσα στην οικογένεια.

Κατά τον Σ. Φρόιντ το παιδί παίζοντας προβάλλει απωθημένο υλικό από το ασυνείδητο. Η πράξη αυτή επιφέρει χαρά και ικανοποίηση μη συνειδητών επιθυμιών.

Οι κούκλες του θεάτρου είναι ένα άριστο μέσο μετάθεσης του εαυτού μας στην θέση του άλλου. Χωρίς καν να κοπιάσουμε , χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια και σκηνικά υλικά, φορώντας μια κούκλα στο χέρι μας. Αυτή μας οδηγεί να παίξουμε τον ρόλο. Γινόμαστε με μιας η μητέρα που μας μάλωσε και δεν μας άρεσε αυτό που έκανε, γινόμαστε το μικρό αδερφάκι που δεν θέλαμε να υπάρχει στην οικογένεια, γιατί μας πήρε τα σκήπτρα της βασιλείας μας.Αλλά μπορούμε να γίνουμε και μια γιαγιά, ο γιατρός, η βασιλοπούλα. Όλες οι μύχιες σκέψεις μας , οι επιθυμίες και τα θέλω μας μπορούν να αναδυθούν σε μια στιγμή που δεν είμαστε ο εαυτός μας.

Το παιχνίδι ρόλων με οδηγό την κούκλα ενθαρρύνει την συνεργασία των παιδιών

Ο Κωστάκης θα μιλήσει και θα πει όσα δεν μπορεί στην φίλη του την Μυρτώ. Γεγονότα που συνέβηκαν σπίτι, κουβέντες των μεγάλων που ξέρει ότι είναι απαγορευμένες. Η ζήλια για το νεοφερμένο αδερφάκι στην οικογένεια, θα μεταφερθεί στην κούκλα αγοράκι που κανείς δεν θα το μαλώσει αν πει ή αν κάνει κάτι ενάντια στο μωρό.

Με οδηγό την κούκλα πραγματοποιούμε έναν ευχάριστο τρόπο μάθησης.

 Η χρήση αυτής της τεχνικής μπορεί να αναζωογονήσει την διαδικασία της μάθησης.

Φορώντας στο χέρι την κούκλα δασκάλα, το παιδί μπορεί να μπει στην θέση του εκπαιδευτικού κι εμείς να δούμε σαν σε καθρέπτη την συμπεριφορά που μπορεί να ενόχλησε το παιδί.

Η μητέρα οδηγεί τα παιδιά για ύπνο με την μικρή της βοηθό που είναι η μανούλα ή η νεραϊδούλα έτσι η διαδικασία του ύπνου παίρνει μια παραμυθένια, παιγνιώδη μορφή.

Στην περίπτωση προβληματικής συμπεριφοράς το παιδί αντιλαμβάνετε τα λάθη του χωρίς να θίγεται άμεσα το ίδιο με αυτή την τεχνική.

Παίζουμε με τις κούκλες την σκηνή που το παιδί πραγματοποίησε παραβατική συμπεριφορά έτσι το κάνουμε να δει απ έξω το λάθος του.

Τα δύο αδελφάκια-κούκλες στο χέρι της μαμάς μαλώνουν κάτι που δεν αρέσει καθόλου στον Γιάννη. Φέρνουμε την αντιπαράθεση των

κουκλών στην πραγματικότητα και ήρεμα κάνουμε συζήτηση με το παιδί για αυτές τις καταστάσεις και το οδηγούμε προς την επιθυμητή κατεύθυνση.

Οδηγός μας είναι η φαντασία.

Όχημα η κούκλα, το θέατρο, η μουσική, το παραμύθι,προορισμός η ζωή.