Σσσσ! .....έρχονται

Νάτος παρουσιάστηκε απ το παράθυρο. 

Τα παιδιά τον πρόσεξαν 

η κυρία Βερενίκη δεν μπορούσε να μην τον συστήσει.

Ο καπετάν Φασαρίας.

Μου αρέσει να φωνάξω

Μα και να χοροπηδώ

Μου αρέσει να καλπάζω

                      Σαν άλογο ατίθασο!

Τρέχω πάνω κάτω,

Φωνάζω δυνατά

Είμαι…. είμαι..

Ο καπετάν Φασαρίας!

                                           Στιγμή δεν κάθομαι,

Ούτε λεπτό

Τρέχω στον δρόμο

Και στον διάδρομο!

Χτυπώ τα χέρια δυνατά

Χτυπώ τα πόδια δυνατά

Είμαι…. Είμαι…

Ο Καπετάν Φασαρίας!

Φωνάζω δυνατά

Χτυπάω τα χέρια μου ψηλά

Τρέχω και χοροπηδώ

Πόσο μ αρέσει να τραγουδώ!

Η μουσική ήταν πολύ ρυθμική, έτσι τα παιδιά σηκώθηκαν και άρχισαν να χοροπηδούν και να ακολουθούν τον καπετάν Φασαρία σε ότι τους έλεγε.

Καπετάν Φασαρίας: Θέλετε  να παίξουμε το αγαπημένο μου παιχνίδι;

Παιδιά: Ναιιι!

Καπετάν Φασαρίας: Ελάτε έξω στην αυλή για να έχουμε περισσότερο χώρο.

Τα παιδιά βγήκαν έξω στην αυλή. Ο καπετάν Φασαρίας με την βοήθεια της κυρίας Βερενίκης τους μοίρασε ραβδάκια από αφρολέξ.

Πέτρος: Μα αυτά τα ραβδάκια τα είχαμε στην πισίνα το καλοκαίρι που κάναμε μπάνιο.

Καπετάν Φασαρίας: Ακριβώς αυτά είναι! Και τώρα αρχίζει το παιχνίδι! Μπορείτε με αυτά να χτυπάτε τα μπαλόνια;

Η κυρία Βερενίκη χώρισε τα παιδιά σε δύο ομάδες κάθισαν αντικριστά και χτυπούσαν  τα μπαλόνια στην αντίπαλη ομάδα.

Πόσο το χάρηκαν!